Sultan Abdülhamid Han’ın Tahtan İndirilmesine Japonlar Müteessir Oldu

… 31 Mart Vakası esnasında ben Japonya’da bulunuyordum. 1 Nisan akşamından sonra idi, bizim bulunduğumuz misafirhâne hizmetçisi nihayet 18 yaşında bir çocuktu, elinde gazete benim yanıma gelmiş “İstanbul’da çok fena! …Bavdo-kontay” (asker kargaşa çıkarıyor) dedi. Çocuk bunu söylerken âdeta bir sıkıntı, bir ızdırap içinde bulunuyordu.  Ertesi günü her kimi gördümse bana taziye ediyorlardı:

– “Ne haldir ve ne olacak” diyerek büyük bir merakla o günlerde telgrafları takip etmeye deva ettiler.

Her gün sabah-akşam iki telgraf neşrolunurdu dostlarım bana her ikisini de haber vererek; 

– “Aman ne yapalım, Allah versin de bir an evvel teskin olunsa… Pek müteessir oluyoruz…” derlerdi.

Nisan 18’de Kont Okoma asiller kulübü salonunda bir konferans vererek Türkiye’nin istikbali hakkında bir konuşma yaptı.

Kont Okoma’nın bu konuşması Japonların zihinlerini hayli teskin etmişti. Sonra Profesör Tomidcu da bir konferans vermişti. Türkiye’nin istikbali hakkında gayet mufassal malumat vererek “Şark’ın ruhu Türkiye hükümetidir” demişti.

Sultan Abdulhamid’in hal‘ olunarak (tahttan indirilecek) hapsolunduğu havadisi gelince, ahbaptan iki adam bana gelerek “Bu Peygamber halifesi olan adam niçin bu kadar tahkir olunuyor. Makamına ihtiram lazım…” dediler.

Gayet kederli olduklarını yüz hatları gösteriyordu. Hatta ben teskin ettiğim zaman “Hilafet makamı büyük makam. Bu makama her hal ve durumda ihtiram lazım…” diyerek üzülmekte idiler. Hatta benim tarafımdan cüz’î bir muvafakat görseler, mitigler yapıp Meclis-i Mebusan’a telgraflar çekmek fikrinde olanlar da varmış.

Zannederim bu derece hissiyat, İslâm’a olan muhabbetlerine açıkça delalet eder.

Burada bira tefekkür olunursa, İslâmiyet’ten hiç haberleri olmadığı halde bu derecede hissiyata sahip olmaları hakikaten dikkat çekici belki de hayret vericidir.