uzey Azerbaycan yolunu kapatmak isteyen Safevîler, büyük
bir ordu gönderdiler. Kumandanları Emîr Hân idi. Maiyyetinde İmam Kulu Hân,
Ensâr Halife, Şeref Hân ve Tokmak Hân bulunuyordu.
Kür nehrinin “Koyun
Geçidi” mevkiinde, Osmanlı Ordusu bekliyordu. Başlarında Özdemiroğlu
Osman Paşa bulunduğu için, Mücâhidler pek neş’eli idiler. Erzurum Beylerbeyi
Behrâm Paşa, Diyarıbekr Beylerbeyi Derviş Paşa, Halep Beylerbeyi Mehmed Paşa ve
Dulkadir Beylerbeyi Mustafa Paşalar; Özdemiroğlunun maiyyetinde idiler.
9 Eylül 1578’de iki taraf, Koyun Geçidinde karşılaştılar.
Özdemiroğlu, iki saat içinde Safevîleri müthiş bir bozguna
uğrattı…
5.000 ölü, 5.000 yaralı veren düşmanın geri kalanı, Kür
nehrinde boğuldular.
Seki ve Ereş Kaleleri alındı. Serdâr burada 1 haftada büyük
bir kale inşâ ettirdi. İçine 100 top konuldu. Sonra Bakû şehri dâhil, bütün
Kuzey Azerbaycan Osmanlı hâkimiyetine girdi. Osmanlılar, Hazar Denizine
ulaştılar.
Bundan sonra hareket, ya güneye Tebriz veya kuzeye Dağıstan’a
olacaktı. Osmanlılar, kuzeyi tercih ettiler. Çünkü Dağıstan’da
Sünnî-Müslüman-Türkler yaşıyorlardı. Oranın merkezi “Demirkapı”, ilk hedefti. Buraya İranlılar “Derbend”, Araplar “Bâb’ül
Ebvâb” diyorlardı.
Fetihten sonra Dağıstan ve Şirvan birleştirildi. Büyük bir
Beylerbeyliği kuruldu. Başına “Vezîr”
pâyesiyle, Özdemiroğlu Osman Paşa getirildi. Bu makamı, Diyarıbekr ve Haleb
Beylerbeyleri kabul etmemişlerdi. Sebebini soranlara, Özdemiroğlu şu cevabı
verdi:
-“Ülkeleri
fethetmekten daha önemlisi; o ülkeleri elde tutmaktır. Muhafaza etmektir.”
