N
ational Geographic’in 1972 yılında yayınlanan Nisan sayısı, Pamir yaylarında yaşayan Kırgızlara geniş yer ayırmıştı. Derginin kapağındaki fotoğraf da hafızalara kazınacak kadar güzel ve etkileyiciydi.
1972’de, Türkiye dışındaki Türkler pek bilinmez, bu konuda bırakın yabancı basını, Türk basınında bile pek haber çıkmazdı. Sovyetler Birliği, buradaki Türk toplulukları ile ilgili haber yapılmasına izin vermez, aramızdaki Demir Perdeyi aralamazdı. Dünyaca ünlü bir dergi, Pamir yaylalarında yaşayan Kırgızları kapak yapıp neredeyse sayfalarının yarısını bu röportaja ayırmıştı. İşte bu yayın, ben ve benim gibi milliyetçileri çok sevindirmişti.
O zamanlar lise öğrencisiydim ve bu dergiye bir şekilde sahip olmuştum. Derginin kapağındaki kürklü ve tombul çocuğu ise çok sevmiştim. Üstelik o çocuk tıpkı benim çocukluğuma benziyordu. Sanki bir akrabama, bir yakınıma, hatta bir kardeşime kavuşmuşum gibi sevinmiş ve o dergiyi gözüm gibi saklamıştım.
Kırgızistan’da, Rahmankul Han için açılan sergiyi gezerken, o dergi kapağını vitrinde gördüm. Çok heyecanlandım. Altındaki açıklama Rusça olduğu için anlayamadım. Biraz ötede Rahmankul Han’ın oğlu Musaddık duruyordu. Kolundan tutup derginin olduğu vitrine doğru çekiştirdim: “Bu dergi bende de var. Yıllardır saklarım. Buraya niçin kondu?” diye sorunca gülümsedi: “O kapaktaki çocuk benim” dedi.. “Pamir yaylasında çektiler bu fotoğrafı. O zamanlar 3 yaşındaydım…”
O kadar mutlu oldum ki, yıllarca kaybolan kardeşimi yeniden bulmuş gibi sarıldım Musaddık’a.
Hâlâ çok mutluyum. (Aydoğan Kaçıra)
