on 30 yılda iki vatan değiştirmek zorunda kalan Türkmen mülteciler, Pakistan’daki kamplarda çok zor şartlar altında barınıyorlar.
Sovyetler Birliği’nin Türkmenistan’ı işgalinden sonra baskılara dayanamayarak 1950’lerin başında, anavatanlarını terk edip Afganistan’a kaçtılar. 1980’lerde ise Sovyetler Birliği’nin bu sefer Afganistan’ı işgal etmesiyle Pakistan’a sığınmak zorunda kaldılar.
Yaşamaya çalışıyorlar
Başkent İslamabad’ın 80 kilometre kuzeybatısında Haripur’daki 20 ayrı yerleşim bölgesinde 799 Türkmen ailesi mülteci olarak yaşıyor. Nüfusları 3 bini geçiyor. Yetişkin erkeklerin çoğunluğu iş bulmak amacıyla büyük şehirlere veya ülke dışına gittiğinden kampın sokaklarında çocuk ve yaşlılar göze çarpıyor. Kampta geleneksel eğitime ilgi yoğun. Camilerle iç içe inşa edilmiş dört medresede çocuklar yetişkin olana kadar sadece din eğitimi alıyor.
Kampta altyapı yok, burada yaşayanlar su ihtiyaçlarını sokak başlarına kurulan su kuyularından sağlıyor. Mülteci Türkmenlerin ana geçim kaynağı halıcılık. Her evin bahçesine kurulan halı tezgahlarında Türkmen kadınları tarafından dokunan halı ve kilimler evin erkekleri tarafından pazarlanıyor. Kampın diğer geçim kaynağı ise şehirlerde ve ülke dışında çalışan erkekler. Genellikle Körfez ülkelerinde iş bulan Türkmen erkekleri evlerine gönderdikleri paralarla ailelerin geçimine katkı sağlıyor. Kampta her aileden en az bir erkek Arap ülkelerinde çalışıyor.
