Dilnâme

“Olanak”la saldırıp, yok ettiler (imkân)ı,
(Hâtırayı) kaldırıp, sonra yazdılar “anı”.

(Fedakârlık) ölünce, “özveriler” beslendi.
(Eser)leri yıkanlar, “yapıt”larda üslendi.

(Seviyeli) kimseler, hep “düzeysiz” sayıldı,
(Kanâat) öldürüldü, sonra “kanı” yayıldı.

“Özgürlük” heveslisi, (hürriyeti) katletti.
“İnsancıl”lar çoğaldı, (insanlık) elden gitti.

“Ulusal tin” sarınca, (millî rûh)u derinden,
Kaybetti, lisânımız, o asîl cevherinden.

Dîni, tarihi seven, basiretli her kişi,
Önem verir lisana, hafife almaz işi.

Mâziyi günümüze bağlayan köprüdür dil,
Dili bozmak isteyen, neye düşman iyi bil!

Asıl maksat dîne ve tarihe saldırmaktır,
Yazılmış eserleri, raflara kaldırmaktır.

Böylece yavaş yavaş, lisanımız bozulur.
Nesil cahil yetişir, ilim irfan kaybolur.