Üsküp

Arkamda bir büyük sancılı meydan
Kulağını vermiş beni dinliyor
Meydan dedim nerde Burmalı Câmi’n?
Ne ben söyleyeyim ne sen bir şey sor!

Bir yanım İstanbul, bir yanım Bursa
Çeşmeler, kubbeler, kervansaraylar..
İnsan, bir de vatanın sevdalısı olursa
Ağlar Üsküp’te çaresiz, sabaha kadar.

Kazancılar Çarşısı’na gittim bir akşam
Türkülü dükkanlar, kurşunlu hanlar…
Sonra bakırcılar ve Çifte Hamam…
Gülümsüyor kubbelerde geçmiş zamanlar.

Hep kendime susadım tuğralı çeşmelerde
Kosava Meydanı’nı dolaştım adım adım.
Murad Hüdavendigâr’ın yattığı yerde
Öptüm toprağı, doymadım.

Rüzgarlar, bulutlar götürün beni burdan
Halim yok, gözlerimi silemiyorum.
Yağan yağmur mudur bir büyük nurdan
Yoksa yüreğim mi bilemiyorum?