|
Yeter Gönül
Yeter gönül yeter senden çektiğim,
Avuca sığmadın ele sığmadın.
Ömür boyu gözlerimden döktüğüm,
Yağmura sığmadın, sele sığmadın.
Gönül senin ile gitmek zor işmiş,
Seni adım adım gütmek zor işmiş,
Seninle yolculuk etmek zor işmiş,
Dağlara, taşlara, yola sığmadın.
Sen yoldaş değil de esir aradın,
Esirin de oldum kusur aradın,
Emellerin için asır aradın,
Mevsime sığmadın, yıla sığmadın.
Sen bitmedin ama ben artık bittim,
Sazımla beraber peşinden gittim,
Onu da emrine âmâde ettim,
Perdeye sığmadın, tele sığmadın.
Hizmet ettim sana hizmet her şeyle,
Sonunda kocalttın Arif’i böyle,
Destan mı yazmadım, şiir mi, söyle?
Kelâma sığmadın, dile sığmadın.
|
Ozan Arif
