Sesleniş

Kim ne kazanmış derim; dildeki aslın silip?
Gam çekerim has dilim, güldeki faslın bilip.

Bülbüle gülden azap, gönlüme yârdan cefa,
Derdime dert ekletir; dilde kayıp bin defa!

Çok göresim geldi der, yâr kulağın çınlatan,
Mektubu azcık yakar, hayli meram anlatan.

Öz dilimin katlidir, geçmişe tırpan vuran,
Dil türeten cehlimiz, kendini sırttan vuran.

Cevrederek yaktı yâr; gör neyi teşkil eder?
Öz dili dilden atan; gönlünü meşgul eder.

Bab ba ba der, dillenen, yavru beden dil söker,
Türk’lüğü dilden vuran, ilk bebeden dil söker.

Gör ki sefil “nikbinim” hürriyetin düşlüyor,
Türk olarak, Türk’lüğün; zürriyetin dişliyor…