Türk Bayrağından Millet’e
Gökten ay yıldız iner, ben gönderde dururum,
Tek bir Türk sağ kalmışsa ben o kalpte vururum.
Şanlı bir mazi elbet, elbet benim gururum.
Hun benim, Göktürk benim, Uygur’um Harzemşah’ım
Milletime zaferler bahşetmiştir Allah’ım.
Merhamet harflerinden bir yasan bulunacak,
Her burçta Ulubatlı bir Hasan bulunacak…
Her çağa Türk mührünü bir basan bulunacak.
Sen olmazsan mazi boş, âti dipsiz karanlık.
Sen olmazsan anlamsız, kuru laf kahramanlık.
Boşa ümitlenmesin, eşkıyalar, çeteler.
Türk destanı okuyor, ötelerden öteler,
Bazen Şamiller çıkar, bazen çıkar Mete’ler.
Kafkaslardan eser yel, derin derin solurum.
Gölgemde Kürşat gezer, ben bahtiyar olurum.
Ben başka bir bayrağım, rengimde şehit kanı,
Hilalimde bir neslin Hakka olan imanı.
Yıldızım, bir hürriyet, bir özgürlük limanı.
Yunus’um Mevlana’nın hakka açık eliyim.
Uygur’um, Selçuklu’yum, Avar’ım, Gazneli’yim.
Sadece acıyorum, bana kim bakarsa hor.
Beni indirmek, gökten ayı indirmekten zor.
Yine de bedbahtlardan, deneyenler oluyor.
Pişman olurlar bir gün kan ağlaya ağlaya.
Çarpınca başlarını, mermerden sert kayaya.
|
Ahmet Mahir Pekşen